zamanın pençesinde can veren üveyik

Bir zamanlar, bir gökyüzü,
Kirli bir beyazla örtülüyken,
Her yıldız, bir kayboluş hikayesi,
Ve ben, o hikayelerin peşinde,
Bir yudum karanlıkta kaybolmuş,
Yalnızlığın özünde saklı bir sır.

Kırık dökük bir ayna gibi,
Kendimi yansıtıyorum,
Her çatlak, bir kayıp zaman,
Geçmişimden süzülen yudumlar,
Sahildeki ayak izlerim gibi,
Kalanı, yalnızca bir hayal.

Bahar, rüzgarla gelirken,
Hüznüm, biter mi sanıyorsun?
Kışın soğuk soluğuyla sarmalanmış,
Gecenin koynunda titrerken,
Biraz karanlık, biraz da kaygı,
Ama bu kaygı, hep senin için.

Neden herkes kanar içten içe,
Gözyaşları, birer nehir gibi akar?
Sevdam, bir kıyamet şarkısı,
Ve ben, o şarkının son dizesinde,
Biraz kaybolmuş, biraz da yorgun,
Ama yine de, seni ararım her an.

Her köşe başında bir gölge,
Her gölgede bir anı,
Biraz silik, biraz da soluk,
Ama her biri, canlanır karanlıkta.
Yüreğimde bir çığlık saklı,
Kendi kelimelerimle boğulmuş,
Biraz hastayım, biraz da dargın,
Ama sen, en derin yaramsın.

Karanlığın göğsünde bir el,
Biraz dokunur, biraz çeker;
Ne zaman bu hüzün biter,
Ne zaman gökyüzü açılır,
Biraz geçmişte kaybolmuşum,
Biraz da gelecekte kaygılı,
Ama bil ki, her karanlıkta,
Sadece ben varım, yalnızlığım var içimde.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

kendime tenkit

Ey yağmur getiren, Ey söküp atan kederleri Ey dört yanından kederi özümsemiș șakayık Neyi hak bilirsin ki susarsın Nedir içini karartan O ki gerçek değil miydi mukadder son Veya başlatan değilmidir her bir zümreyi Sen ki Ademin kovulan soyusun Taşırsın içinde başlangıcı ve sonu Çocuklar ezbere bilmezler mi senin günahlarını Değil mi ki yüreğinde cennetin ve cehennemin ihtişamı Rabbin Yûsûf'un da rabbi değil mi? Öyleyse bu sürgün yeri bir ana kucağı değil mi sana? İçine yalın ayak girdiğin ateş, yansıması değil miydi gözlerinde ki alazların Ve içine düştüğün o dipsiz kara kuyu.. dindirmedi mi susuzluğunu? Öyleyse kaldır kafanı! kafanı kaldır ve doğrul Doğrul Sensin hindibalara çiçek açtırtacak Rüzgarlara savurup dünyayı arındıracak Sensin çocuklara balon taşıyan Ve sen olmalısın kiraz ağacında yırtılan pantolon Dünya tanırdı seni Depreșen elemler en yakın dostundu Bu sefer sen tutmalısın perçemlerinden ölümün Henüz tanıtmadıysa kendini Sen tanıtmalısın ona sende olan seni Koşmak üze
Devamı

sokak lambası senfonisi

Bir duvar, yıkılmadıkça anlam kazanmaz, Beni en çok yalnızlık anlatır, ama sessiz, Ellerim, her sözcükle boğulmuşken, Bir zamanlar dokunduğum ellerin yankısı Şimdi bir çığlık gibi, Beni içime hapseder. Gecenin en koyu karanlığında, Bir yıldız, henüz doğmadan önce kaybolur, Ama seni düşünürken, Gözlerimde her kaybolan ışık Bir hatıra bırakır. Bütün bu gölgeler, Bütün bu ayak izleri, Bana hep seni hatırlatır, Bir türlü geriye gidememek gibi, Bir çıkışsız sokakta kaybolmak. Söylesene, nereye gider bu yol? Hangi kapı açılır, kimse bilmez, Ama ben hep orada beklerim, Düşlerimin içinde kaybolarak, Beni bulman için, Bir ipucu bırakmadan. Beni görsen, ne olurdu? Bir kez olsun gözlerime bakıp, Sonsuzluğu orada bulsan, Ve her adımda Bir çiçeğin kuruyup düşen yaprağını hissetsen, Bir an bile unutmam Ve her bakışında Bir başka ben saklı kalır mıydı? Ruhumda bir iz, Bir kırık notada Beni tanıyabilir misin? Sözlerim, her zaman başka bir dilde yankı bulur, Bir kış daha gelip geçer, Bir yaprak daha dü
Devamı

ayna

Senin kışların vardı..  Gündüz simit satar, akşamları çiçek toplardım  Kara suratlı gök neft yağdırırdı yüzüme  Gök.. ama bi o kadar yakın göğsüne  Sen tanımazdın balonları, kağıt helvaları Her çocuk ağlayarak bakardı yüzüne  Toprak imrenerek..  Senin kayda geçmemiş suçların vardı  Zapt edilemeyen duyguların,  Ufuk aşındıran hayallerin vardı  Alestada hükümlerin vardı peșin sıra  Her Haziran'ının ardından Aralık'lar gelirdi  Ve onu takip eden ayrılıklar  Senin otomobilin sığmazdı bu sokaklara Yolun da pek düşmezdi zaten Öyle ki itfayeler bile geçmezdi buralardan Zaten burada dışa vuran yangın da olmazdı  Kül olup giderdik öylece  Senin şiirlerin vardı  Bir resmin arkasında saklardım hepsini Tasviri için bir şehri anlatmam gerekirdi  Ama nerde şehir, nasıl şehir, hangi şehir?  Senin hafızamdan silinen yüzün var birde  Oysa hiç başarılı değilimdir bu konuda  Anlamadım, bir çay koyayım..  Ha birde senin limonlu çayın da vardı  Olmaz olsun  Olsun
Devamı